پکیج های قطعات SMD
قطعات نصب-سطحی معمولاً از همتایان پایه دار خود کوچکتر هستند، و طوری طراحی شده‌اند که به جای انسان توسط ماشین‌ها جایگذاری شوند. صنعت الکترونیک اندازه‌ها و شکل‌های استانداردسازی شده‌ای دارد (اصلی‌ترین مؤسسه استانداردسازی آن JEDEC است). این پکیج‌ها شامل موارد زیر است:
شناسایی قطعات SMD
مقاومت ها
مقدار مقاومت های SMD با دقت ۵٪ معمولاً با استفاده از سه رقم مشخص می شوند: دو رقم اصلی و رقم آخر برای تعداد صفرها.معمولاً به صورت حروف سفید بر روی زمینه سیاه نوشته میشود اما از پیش زمینه ها و حروف رنگی هم می توان استفاده کرد. روکش مشکی یا رنگی معمولاً فقط در یک طرف قطعه قرار دارد ، طرف دیگر ومجانب های قطعه بدون روکش ومعمولاً دارای بسترسفید سرامیکی است.اصولا هنگام لحیم کاری قطعه روی بورد ،قطعه به نحوی نصب می شود که سطح روکش دار قطعه از روبرو دیده شود ، اگرچه در موارد نادر برعکس این قضیه هم اتفاق می افتد ، که در این صورت مقدار مقاومت قابل مشاهده نخواهد بود. برای نمایش مقدار مقاومت های SMD با دقت ۱٪ ، کد سه رقمی اطلاعات کافی را نخواهد داشت. کد این گونه مقاومت ها از دو رقم و یک حرف تشکیل شده است: رقم ها موقعیت مقدار مقاومت را در جدول E96 نشان می دهند ، و حرف، کدی برای تعداد صفرهای آن است.
خازن ها
خازن های غیر الکترولیتی معمولاً بدون علامت هستند و تنها روش قابل اعتماد برای تعیین مقدار آنها ، حذف از مدار و اندازه گیری ظرفیت آن با مولتی متر یا پل امپدانس است. موادی که برای ساخت خازنها از قبیل نیکل تانتالات استفاده می شوند دارای رنگ های مختلفی هستند که این مواد می توانند یک پیش بینی از ظرفیت خازن را ارائه دهند. [نیاز به استناد] به طور کلی اندازه فیزیکی متناسب با ظرفیت خازن و مجذور ولتاژ برای همان دی الکتریک است. به عنوان مثال ، یک خازن ۱۰۰نانوفاراد،۵۰ ولت ممکن است در همان پکیج به عنوان یک خازن با ظرفیت۱۰نانوفاراد، ۱۵۰ولت برسد. خازن های SMD (غیر الکترولیتی) که معمولاً خازن های سرامیکی یکپارچه هستند ، هر چهار طرف آن ها یکرنگ بوده که توسط کلاه های انتهایی هم پوشیده نشده اند. مقدار خازنهای الکترولیتی SMD ،( خازنهای تانتالیوم و خازنهای پوسه) همانند مقاومت ها کدگذاری می شوند : با دو رقم اصلی و رقم سوم برای تعداد صفرها (البته در اين روش مقدار خازن برحسب پیکوفاراد به دست مي آيد)
سلف ها
اندوکتانس كوچك با درجه بندي هاي جريان نسبتاً بالا معمولاً ازجنس فریت است. آنها یک هادی فلزی هستند که با فریت حلقه می شوند و تقریباً مشابه همتایان THT هستند ، اما به جای پایه ، دارای کلاهک انتهایی هستند. آنها برخلاف خازنهایی که ظاهری شبیه خاکستری تیره دارند ، به رنگ خاکستری تیره و مغناطیسی هستند . این نوع فریت دارای اندوکتانس محدود در رنج نانوهانری(nH) است و اغلب در منابع تغذیه یا در قسمت های فرکانس بالای مدار استفاده می شود. سلف ها و ترانسفورماتورهای بزرگ ترTHT مطمئناً می توانند در همان بورد نصب شوند. سلف های SMT با مقادیر القایی بزرگتر اغلب سیم پیچشی یا یک فیش صاف در اطراف خود دارند و با اپوکسی روشن اندود شده اند که باعث می شود سیم یا فیش دیده شود. گاهی اوقات یک هسته فریت نیز وجود دارد.این نوع القای بالاتر اغلب محدود به رده بندی های جریان کم است ،با این حال برخی از انواع فیش های تخت می توانند تا چند آمپر را کنترل کنند. همانند خازن ها ، مقادیر سلف های کوچکتر مستقیما روی خود قطعه مشخص نمی شوند و اگر مقدار آن بر روی PCB چاپ نشده باشد و یا در دسترس نباشد تنها راه به دست آوردن آن خارج کردن سلف از مدار و اندازه گیری آن است. سلف های بزرگتر ، به ویژه انواع سیم پیچ های بزرگ ، معمولاً دارای مقدار چاپ شده بر روی قطعه هستند. به عنوان مثال ،”۳۳۰″ ، برابر با مقدار ۳۳ میکروهانری خواهد بود.
نیمه هادی های discrete (مجزا)
نیمه هادی های مجزا مانند دیودها و ترانزیستورها معمولاً با کد دو یا سه رقمی مشخص می شوند. کد یکسان در پکیج های مختلف یا بر روی قطعات مختلف از شرکت های متفاوت میتواند به کدهای متمایز ترجمه شود. بسیاری از این کدها به دلیل – کوچک بودن قطعات برای کدگذاری با روش های قدیمی – استفاده می شوند ؛ همچنین این کدها با شماره های قدیمی همبستگی دارند.GM4PMK در انگلستان یک لیست همبستگی تهیه کرده است و یک لیست مشابه نیز موجود است ، اگرچه این لیست ها کامل نیستند.
مدارات مجتمع یا IC ها
به طور کلی ، پکیج های مدار مجتمع به اندازه کافی بزرگ هستند که با شماره کامل قطعه که شامل پیشوند خاص تولید کننده یا یک بخش مهمی از شماره ، نام یا آرم سازنده است ، ساخته شوند. نمونه هایی از پیشوندهای خاص تولید کنندگان عبارتند از :
Fujitsu Electric FA5502 (a 5502M Boost Architecture power factor correctioncontroller).
Philips HEF4066 or
Motorola MC14066 (a 4066 Quad Analog Switch)